Roztargniona

Ciebie już tutaj nie ma. To, co widzę,

z twojego ciała, z ciebie, jest złudzeniem.

Dusza twoja odeszła

tam, dokąd sama też odejdziesz jutro.

Jeszcze ten wieczór zdaje się mi dawać

złudną porękę, mglisty cień uśmiechu,

leniwe pozy, pozory miłości

już jakby roztargnionej.

A jednak twoje zamiary odejścia

wzięły cię, dokąd chciałaś,

daleko stąd, gdzie jesteś

mówiąc do mnie:

"O, jestem z tobą, popatrz!"

I pokazujesz mi swą nieobecność.

Przełożył
Janusz Strasburger