Do Lukasty, jadąc na wojnę

Nie mów mi, żem ja przeniewierca,

Że mnie nieczułość goni

Z cichej pustelni twego serca

Na wojnę i do broni.

Tak, nową panią ścigam — wroga;

Nie tobą — bitwą żyję;

Mocniej niż ciebie ściskam, droga,

Miecz, tarczę, końską szyję.

Lecz wiesz, żem — choć niewierny niby

Rzetelną drogę przebył:

Nie mógłbym tak cię kochać, gdyby

Honor mi droższy nie był

Przełożył
Stanisław Barańczak