Wiersz miłosny Roberta Herricka pod tytułem Na utratę kochanek
Na utratę kochanek
Robert Herrick
Kochane przez czas tak długi,
Odeszły jedna po drugiej:
Julia, jak kształtna statua;
Tuż za nią Safona czuła;
Antea o skórze gładkiej
Jak róży kremowej płatki;
Słodka Elektra też znika;
Mira o głosie słowika;
Korynna, bystra i śmiała,
Co z takim wdziękiem się śmiała;
Perylla — ślad po nich ginie;
Sam Herrick został jedynie,
Póki mu z żalu po pięknie
Straconym serce nie pęknie.
Przełożył
Stanisław Barańczak