Wiersz miłosny Rzymskiego poety nieznanego pod tytułem Prośba do Wenus

Prośba do Wenus

Cóż czynisz, piękna Wenus, gdy kochającemu

Wzajemności nie dajesz? Wszak wdzięk z wiekiem ginie.

Więdną po rosie fiołki, róża woń swą traci,

Lilie, gdy wiosna minie, blask zgubiwszy, mdleją.

Pomna na te przykłady daj zawsze wzajemną

Miłość — bo zawsze kocha, kto zawsze kochany.

Przełożył Jerzy Ciechanowicz