Czemuś zbladł i schudł, młodzieńcze?

Czemuś zbladł i schudł, młodzieńcze?

Powiedz, czemuś blady?

Gdy nie nęcą jej rumieńce,

Na cóż jej mąk ślady?

Powiedz, czemuś blady?

Czemuś zmilkł i ścichł, niebożę?

Powiedz, czemuś niemy?

Gdy wymowa jej nie zmoże,

Czyż brak słów ją zmieni?

Powiedz, czemuś niemy?

Dość, już, dość! To jej nie wzruszy;

Namęczysz się sporo.

Gdy miłości brak w jej duszy,

Wciąż będzie nieskorą:

Niech ją diabli biorą!

Przełożył
Stanisław Barańczak