Nie zapominaj

Nie zapominaj, co zamierzałem,

Jak zamysł każden z prawdą wiązałem,

Trudów z ochotnym danych zapałem —

Nie zapominaj.

Nie zapominaj: już pierwsze chwile

Udręki w życie wlały nam tyle.

Ach, te zaloty! (Któż zliczy ile?)

Nie zapominaj.

Nie zapominaj tych prób miłości,

I krzywd okrutnych, i zelżywości,

Wszystkich zwłok, w zwłoce zaś cierpliwości

Nie zapominaj.

Nie zapominaj, jaka to siła

Cnej stateczności, dziś jest jak była,

Przewrotność żadna jej nie skaziła —

Nie zapominaj.

Nie zapominaj o nim, co stale

Kochał cię, miłym był ci raz, ale

Wzruszyć wiernością nie umiał wcale —

Nie zapominaj.

Przełożył Jerzy Pietrkiewicz