Wiersz miłosny Stanisława Popka pod tytułem Podajesz mi miłość
Podajesz mi miłość
Stanisław Popek
Podajesz mi ciepło życia
miękkość
jak aksamit kwiatu
jak dotyk wiatru
w powiewie jesieni
jak kiedyś matka mleko
dłonią szczodrobliwą
uśmiechem serca
i troską z ukrycia.
Podajesz mi siebie
w łożu miłowania
zrośnięta ze mną
jak bliźniacze drzewo
w jednej kropli rosy
chociaż z dwojga ziaren
ptaków niebieskich
co je razem z wiatrem
w tę kroplę uniosły.
Podajesz mi wiosną
ukwiecone pola
oczu błękitnych
i płomienie maków
ust twych radosnych
i mimo milczenia
mówisz tak wiele
jak muzyka wiatru
i szepczesz nawet łzą
i każdym spojrzeniem
blaskiem radości
zadumą goryczy
i rozpaczy cierniem
i gestem zdziwienia
mówisz mi dotykiem
nawet chwilą ciszy