Wiersz miłosny Stanisława Szewczenki pod tytułem Nie jesteś z mego przeznaczenia

Nie jesteś z mego przeznaczenia

Nie jesteś z mego przeznaczenia,

Ale ze smutku i radości.

Z tęsknoty co nie do zniesienia

I moich zwątpień w samotności.

 

Idę do ciebie z własnej woli

I aż do bólu drepczę, drepczę.

Czy znów się potknę mimo woli

O schody jak labirynt kręte.

Przełożył
Waldemar Smaszcz