Żałobnej nocy mroki

Żałobnej nocy mroki!

Z aksamitu przykrycie

Tłumi w pokoju kroki

Gdzie miłość walczy o życie.

Pragnienie twe ją zabiło.

Niemy pobladłe masz czoło

Gdy widzisz na marach miłość.

Gromnice sterczą wokoło.

Gromnice zgorzeją całe.

Biegniesz na oślep wśród gromu

Po tym jak miłość skonała —

I płacz rozlega się w domu.

Przełożył
Leopold Lewin