Wciąż jesteś przy mnie

Wciąż jesteś przy mnie. Wszelki dźwięk

i ruch tak zwykły, jak schylenie

czoła ku rękom, trzepot powiek

i cichy uśmiech zamyślenia —

to jesteś ty. Milczenie ust,

puls serca i pieszczota dłoni

nie chwycą ciebie, ani słowo,

które w przemożny rośnie rytm

i jakby falą i ciemnością

ogarnia mnie... Więc smutek, gorycz,

tęsknota — czyż naprawdę jestem

struną, na której ból mijania

w dźwięk się przewija? Tylko jedna

ty, kiedy schylasz się nade mną

uważnie patrząc w moje oczy,

uciszasz drżenie i mój ból,

i chociaż ciebie nie ogarnę

słowem i gestem, jest mi dobrze

i mówię ci po prostu: jesteś...