Wiersz miłosny Tana Zachariasiewicza pod tytułem Niepogoda

Niepogoda

Jakoś mi senno, smutno i nudno,

Na polach deszcz i mgły.

Kochać? boleśnie; zapomnieć? trudno,

A w sercu sny i sny! —

 

I nic nie widzę, świata ni ludzi,

Bo światem ja i ty!

l śnię szczęśliwy — ach, sen mnie nudzi...

Na polach deszcz i mgły!

 

I patrzę w niebo — ni gwiazd ni słońca,

Ni w mojem oku łzy,

A wszędzie tuman i mgła bez końca,

I mgła, gdzie ja i ty!

 

Na pola zejdzie słoneczko z nieba,

A dla nas zawsze łza!

Kochać? nie można; zapomnieć trzeba —

Na polach deszcz i mgła!