Wiersz miłosny Teofila Lenartowicza pod tytułem Rozmowa ze słowikiem

Rozmowa ze słowikiem

Powiedz, słowiku, powiedz, mój mały,

Błagam na wszystko w świecie!

O czym ty śpiewasz przez wieczór cały

W naszym ogródku, w lecie?

 

Czy opowiadasz swoje przygody

W miłym, rozgłośnym śpiewie,

Jakieś przeleciał wonne ogrody,

Na jakim spoczął drzewie?

 

Czy jak się kryjesz w liście zielone,

Gdy skwarne słońce pali?

Jak rankiem strząsasz piórka zroszone,

W cichej powietrza fali?

 

Czy o gwiazdeczce maleńkiej, drżącej,

Na lazurowym niebie?

Czy o tej wodzie zwolna ciekącej?

Powiedz mi, proszę ciebie!

 

— Ot! ja ci powiem, śliczna pastuszko:

Śpiewam piosenkę twoją,

Kiedy ci za czymś tęskni serduszko

I oczy we łzach stoją.

 

Kiedy zanika twój uśmiech słodki

I patrzysz smętna, blada!

A z rąk ci lecą bratki, stokrotki,

Kwiatek po kwiatku spada.