Wiersz miłosny Thomasa Hardego pod tytułem Słowa do jednej z części symfonii es-dur Mozarta

Słowa do jednejz części symfonii es-dur Mozarta

Raz jeszcze przeżyć tę porę,

Gdy górski szlak nad jeziorem

Wiódł nas przez rozkwit lata, łęk miodowy brzęk! —

O tak, taka świeżością, świetnością, świętością, światłością

Miłość skłania życie do trwania.

 

Raz jeszcze przeżyć dzień, kiedy

Fal podburzone czeredy

Na naszych oczach tłukły taranami w brzeg! —

O tak, takim wezbraniem, wezwaniem, wyzwaniem, wyznaniem

Miłość skłania życie do trwania.

 

Raz jeszcze przeżyć godzinę,

Gdy, patrząc w oczy jedyne,

Widziałem w nich odbity własny, wspólny lęk! —

Błyskiem takiej bliskości, bladości, błahości, błogości

Miłość skłania życie do trwania.

 

Raz jeszcze, tylko ten moment

O smaku leśnych poziomek,

Gdy usta koił twoich ust zbawienny lek! —

Słowem takich słowiczych, słonecznych człowieczych słodyczy

Miłość skłania życie do trwania.

Przełożył
Stanisław Barańczak