Wiersz miłosny Thomasa Hardego pod tytułem W czas "miażdżenia narodów"

W czas "miażdżenia narodów"

1

 

Tylko ten człowiek bronujący grudy,

Człapiący bruzdą samotnie

Przy szkapie, która łbem sennym i chudym

Kiwa, ilekroć się potknie.

 

2

 

Tylko te sterty perzu, z których dymy

Smużą się ponad równiną;

To — będzie trwało przez lata i zimy,

Choć Dynastie przeminą.

 

3

 

Dziewczyna, chłopak — gdy idą we dwoje,

Cali w uścisku dłoni, w szeptach:

Pochłonie chmurna noc annały wojen —

Historia tych dwojga przetrwa.

1915

Przełożył
Stanisław Barańczak