W słowach zamieszkałych przez

W słowach zamieszkałych przez miłość

kryje się nieskończona możliwość przeżywania

miłości takiej samej.

Coraz to inni chłopcy

będą więc parzyć sobie usta o zmięty zamsz rękawiczek Marii

która właśnie wychodzi za mąż

coraz inna kobieta

kiedy nagle i gibko wspina się na palce

by nakłaniać do siebie ukochanego

twardą sutką wpisze w jego naskórek

dowolny werset z pieśni nad pieśniami.

I choćby wszystkie słowa dawnych i nowych poetów

zostały zapomniane

zakochani będą umieli nadal

w swoim ciemnym narzeczu porozumiewać się na odległość

i przekład tego narzecza

lub jego inną wersję

sporządzi ten komu miłość rozkaże.

I znów go nazwiemy poetą.