Do kobiety

Kiedy już zasnę, podejdź do mnie, moja miła,

Tak, jak się przed Petrarką Laura zjawiła,

A kiedy mnie twój oddech muśnie choć przez chwilę,

Usta rozchylę!

Wśród myśli moich czarnych w żalu i w mozole

Zbyt długo gości troska na posępnym czole,

Gdy nad nim twe spojrzenie jak gwiazda zawiśnie,

Ono rozbłyśnie!

A wtedy pocałunek złóż na moich wargach,

Jego czystości teraz żaden grzech nie starga,

Choć moja miłość w tobie kobietę przywoła,

Nie zaś Anioła!

Przełożyła
Jadwiga Dackiewicz