Od serca, z czułości,
Dla Ciebie, z miłości!


Pamiętaj chłopca z wojska,
Choć takich są tysiące,
On jeden żyje Tobą,
Ty jesteś jego słońcem.


Piękne gwiazdy na niebie,
Piękne wspomnienia me,
Moc pozdrowień dla Ciebie
Twoja Ania wciąż śle.


Pióro pisze, serce płacze,
Dusza pyta, kiedy Cię zobaczę.


Piszę ja ten liścik, anioł mi dyktuje,
Do Ciebie, dziewczyno, zanieść obiecuje.
Piszę powolutku w środku ciemnej nocy,
Aby rozradować Twoje chmurne oczy!
Niech Twe oczy smutne liścik ten czytają,
A moje litery z Tobą rozmawiają!


Piszę ten liścik pośród ciemnej nocy,
Aby go czytały Twoje piękne oczy.
Piszę ja ten liścik na białym papierze,
Abyś się dowiedziała, jak Cię kocham szczerze.


Piszę ten liścik z daleka, nie z bliska,
Gdy dojdzie celu, niechaj Cię uściska!
A gdy go przeczytasz, nie rzucaj pod nogi,
Bo on jest zmęczony od dalekiej drogi!


Piszę, bo mi bardzo smutno,
Nie ujrzę Cię dziś ni jutro.
Zaczynając me pisanie,
Daję dłoń na powitanie.
Nie dam jednej, dam Ci obie,
Bo się strasznie kocham w Tobie!


Po błękitnym niebie
Słoneczko wędruje,
Piszę ja ten liścik,
Serce mi dyktuje.


Posyłam Ci liścik,
Wkrótce będzie drugi,
Niech się nasza miłość
Nigdy nie zagubi.


Pośrodku ciemnej nocy,
W środku jasnego dnia,
Myśli i tęskni za Tobą
Kochająca Karina Twa!