Tylko miłość

Raz się dźwignęła fala w pianach...

I wnet ją morze zatraciło...

Nie, serce nie wie, co odmiana!—

Bo nie ma zdrad, jest tylko miłość.

W złość popadamy, łżemy, gramy...

Gdy serce się nie obudziło,

A potem nigdy nie zdradzamy!

Jedna jest tylko nasza miłość!

Niezmienna ona, pustelnicza —

Bo wszak niezmienność jest jej siłą.

Przemija życie. Wśród dóbr życia

tylko się ona liczy — miłość!

W Bezmiernym tylko Ostateczność,

Dziś tylko nam swą głąb odkryło.

Idziemy w dal... wciąż bliżej wieczność

I wciąż się lepiej znamy — miłość!

Za miłość wszystką krew oddamy...

Bo serce wierne jest, jak było...

Miłością jedną wciąż kochamy:

Jedna jest śmierć i jedna miłość!

Przełożył
Tadeusz Chróścielewski