Wiersz miłosny Zygmunta Krasińskiego pod tytułem Zawsze i wszędzie

Zawsze i wszędzie

O, nie mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że ciebie tylko goryczą zraniłem,

Bo ja goryczy kielich także piłem

Zawsze i wszędzie!

 

O, nie mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że tobie tylko los życia przepsułem,

Bo własną dolę sam także zatrułem

Zawsze i wszędzie!

 

Ale mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Że Bóg jest dobry, że mnie schował w grobie,

Bo byłbym sobie nieszczęsny i tobie

Zawsze i wszędzie!

 

Ale mów o mnie, gdy mnie już nie będzie,

Żem żył na świecie dzikim serca szałem,

Bo z serca ciebie, choć gorzko, kochałem

Zawsze i wszędzie!

(1840 r., czerwiec)