Wiersz miłosny Adama Mickiewicza pod tytułem Do Maryi P

Do Maryi P

[Ofiarując jej drugi tomik poezyj]

Maryjo, siostro moja? Nie krewnym łańcuchem,

Aleśmy pobratani umysłem i duchem.

Gdy mi dziwactwo losu i twój wyrok wzbrania

Równie święte a milsze powtarzać nazwania:

Choć innym spojrzyj okiem w przeminione lata

I pamiątki kochanka przyjmij z ręki brata...

[1823]