Jak przedtem, tak i teraz

Jak przedtem, tak i teraz wciąż jesteś daleka;

A już drogi powrotnej nie znajdę w tej głuszy.

Przed smutkiem mym wyniosła twoja myśl ucieka

I wiem, że twoja dusza nie kocha mej duszy.

Surowy chłód, wiem teraz, to właśnie twa siła

Śród ogni żądz, jak bóstwo, z dumnym idziesz czołem.

Więc niechaj moją miłość przysypie mogiła,

Nad którą ty wyrośniesz podniebnym kościołem.

Przełożył
Jan Lechoń