Wiersz miłosny Aleksandra Nawrockiego pod tytułem Czas wina i kobiet
Czas wina i kobiet
Aleksander Nawrocki
Rubinowe wino z okolic Kardżali
jest jak czas kobiet, kiedy
przychodzi mężczyzna, wówczas
następuje ostrożne patrzenie pod światło,
dzielenie kolorów, aż zawiruje dzień
w każdym z osobna, potem
kryształowy puchar drży lekko w ręku,
gdy już usta go pragną, a jeszcze
musi być czekanie na toast
i wreszcie
czuje je język — niepowtarzalne doznanie
z lekką domieszką goryczki;
myśli jeszcze niezawisłe, ale oczy z wolna
łączą wszystlcie kolory w jeden,
podczas gdy w gardle
rośnie pragnienie i już smak nieważny,
natomiast
istotna konieczność
ugaszenia południa,
co wybuchło nagle
i ogołociło z cienia
każdy zakątek ciała.