Wiersz miłosny Aleksandra Nawrockiego pod tytułem Czas wina i kobiet

Czas wina i kobiet

Rubinowe wino z okolic Kardżali

jest jak czas kobiet, kiedy

przychodzi mężczyzna, wówczas

następuje ostrożne patrzenie pod światło,

dzielenie kolorów, aż zawiruje dzień

w każdym z osobna, potem

kryształowy puchar drży lekko w ręku,

gdy już usta go pragną, a jeszcze

musi być czekanie na toast

i wreszcie

czuje je język — niepowtarzalne doznanie

z lekką domieszką goryczki;

myśli jeszcze niezawisłe, ale oczy z wolna

łączą wszystlcie kolory w jeden,

podczas gdy w gardle

rośnie pragnienie i już smak nieważny,

natomiast

istotna konieczność

ugaszenia południa,

co wybuchło nagle

i ogołociło z cienia

każdy zakątek ciała.