Wiersz miłosny Anny Janko pod tytułem Na progu który pozostał

Na progu który pozostał

To nie ja

to szereg coraz starszych kobiet

przebiegają przez ciało jedna za drugą

od największej pożądanej

do najmniejszej zbędnej

w nadmiarze gościnnej skóry

 

Nie pamiętam która z nich z tobą zamieszkała

nie odpowiadam za to że wykrzyknęła w przelocie

że obiecała życie

dawała nie swoje

Teraz już dawno nie żyje

wypchnięta 
 
 

przeze mnie

przeze mnie

przeze mnie