Do mojego drogiego i kochającego męża

Jeśli dwoje jest jednym — tedy my z pewnością.

Żaden mąż nie był taką darzony miłością.

A jeśli była kiedy i szczęśliwa żona,

O kobiety! Czy ze mną porówna się ona?

Bardziej od kopalń złota twoją miłość cenię

I na żadne bogactwa Wschodu jej nie zmienię.

Nawet rzeki nie zgaszą tej miłości mojej

I nic jej prócz miłości twej nie zaspokoi.

Odpłacić twej miłości nie potrafię, miły,

Modlę się, by cię nieba hojnie nagrodziły.

Tedy, póki żyjemy, trwajmy w tej miłości,

Aby — gdy żyć przestaniem — żyć razem w wieczności.

Przełożyła Ludmiła Marjańska