Czarny nietoperz

Zmęczony wysławianiem twojej skóry złotej,

twoich zewnętrznych wszystkich wspaniałości —

śpiewam dziś hymn dla niebieskiego ogrodu

twych płuc i dla różowych, splątanych wnętrzności.

Sławią limfę co twoje tkanki wciąż opływa

i słodki szpik co w kościach twoich mieszka

i czerwień krwi co falą wiecznie żywą

dotyka wiernie bijącego serca.

Chciałbym zamieszkać w twym wnętrzu przedziwnym

razem z miłością, smutkiem i myślami —

czarny nietoperz o dwu czarnych skrzydłach

niszczący serce twe pocałunkami.

Przełożyła Józefa Radzymińska