Tajemnica

Nikt nas nie widział — chyba te ćmy,

Co puszyścieją w przelocie.

I tak nam słodko, że tylko — my

Wiemy o naszej pieszczocie.

Młodsza twa siostra, zrywając wrzos,

Śledziła szept nasz daleki...

I mówiąc z nami, ucisza głos —

A milknąc — spuszcza powieki.

I po ogrodzie mknie wzdłuż i wszerz,

Zaprzepaszczona w swym śpiewie!

I tak nam słodko, że ona też

Wie o tym, o czym nikt nie wie...