Seulete suis
Christine de Pisan
Sama jestem i zostać chcę sama,
Samą pozostawił ranie mój miły,
Sama jestem, bez druha i pana,
Sama jestem, w cierpieniu nad siły,
Sama w żalach, co mnie doświadczyły,
Sama jestem, przez rozpacz znękana,
Sama jestem i niemiłowana.
Sama jestem u okien i bramy,
Sama jestem w domowym schronieniu,
Sama jestem, by karmić się łzami,
Sama jestem w jęku i milczeniu,
Sama jestem w moim przeznaczeniu,
Na zamkniętą komnatą skazana,
Sama jestem i niemiłowana.
Sama jestem i ze wszystkim sama,
Sama jestem, dokądkolwiek ruszą,
Sama jestem, nigdzie nie czekana,
W opuszczeniu nękającym duszę,
Sama w bólu, który nosić muszę,
Sama jestem i cała spłakana,
Sama jestem i niemiłowana.
Książęta moi, boleją nad sobą,
Sama jestem, zwarzona żałobą,
Sama w czerni, choć niepojednana,
Sama jestem i niemiłowana.
Przełożyła Julia Hartwig