Stary śnie, gdzieś podział swoich

Stary śnie, gdzieś podział swoich synów?

Młodych, silnych synów ci potrzeba,

takich chłopów, co więcej potrafią

niż wejść tylko i lampę zagasić.

Jeden niech przy lęku moim legnie,

drugi niech klęknie na mej tęsknocie,

mocne pięści niechaj mają obaj,

by sąsiadów żaden krzyk nie doszedł.

A cóż chcesz mi w oczy sypnąć? Piasek?

Śmiechu warte! — ja całą pustynię

oddać mogę ci chętnie dla oczu,

którym taka ilość już wystarczy.

Moje oczy — wiesz? — dwa ognia słupy,

kiedyś od nich niebo zapłonie!

Tylko przedtem wyspać bym się chciała.

Stary, stary, czy ty nie masz synów?

Przełożyła Maria Kurecka