Rondeau "Miłość dawnych czasów"

Za dobrych czasów miłość niewybrednie

Gospodarzyła; jej fawory przednie

Były po łące uzbierane kwiaty,

A dane z serca głębi — całe światy.

Tak się kochało uczciwie, choć biednie.

Tam, gdzie kochanie było mniej poślednie,

Nie wyglądało jak dzisiaj na brednie,

Bo nie kończyło dwudziestoma laty

Za dobrych czasów.

Dziś dawna miłość kurczy się i blednie:

Szlochy, obłudy, to rzeczy powszednie,

Chcesz-li, bym nie czuł zawodu i straty,

Niech ją przetopią jak liche dukaty

I niech znów będzie taka, jak poprzednie

Za dobrych czasów.

Przełożył
Edward Porębowicz