Poemat miłosny

dla Mitcha

Płynąc przez ciemność i wolno

wyrzucając ramiona —

by nie spłoszyć

krzeseł i ścian,

nie zbudzić ciebie —

o mało nie przecięłam

wypełnionego blaskiem księżyca

zwierciadła.

Przełożyła
Teresa Truszkowska