Wiersz miłosny Edwarda Estlina Cummingsa pod tytułem W górę w ciszę w zieloną
W górę w ciszę w zieloną
E. E. Cummings
w górę w ciszę w zieloną
ciszę z białą ziemią w środku
będziesz (pocałuj mnie) szła
w dal w poranek w młody
poranek z ciepłym światem w środku
(pocałuj mnie) będziesz szła
naprzód w słońce w czyste
słońce z jędrnym dniem w środku
będziesz szła (pocałuj mnie
w dół w twoją pamięć w twoją
pamięć i pamięć i pamięć
będę) pocałuj mnie (szedł)
Przełożył
Stanisław Barańczak