Wiersz miłosny Edwarda Leszczyńskiego pod tytułem Więc chciałaś tylko zapomnieć

Więc chciałaś tylko zapomnieć

Więc chciałaś tylko zapomnieć... nic więcej...

tylko ukoić serce nieukojne;

a jam ukochał w tobie sen dziewczęcy

i wplotłem sercem w moje sny upojne.

 

I nie rozerwie nikt, co ja złączyłem,

choć cię twojemu losowi oddaję;

Bom oto wstąpił w te wyśnione kraje,

gdzie duchem pocznę, co sercem skończyłem.

 

Tam w niezbadanej godzinie przebudzeń

miłości słońce rozbłyśnie wszechwładnie,

a w proch niebytu na wieki opadnie,

co w mej miłości było prochem złudzeń.