Oto drzemie dusza moja

Burza powaliła jej pnie,

O, dusza moja była lasem.

Czyś słyszał me płakanie?

Gdyż w twoich oczach rozwartych smutek;

Gwiazdy rozsypują noc

W krew, co ze mnie odpłynęła.

Teraz dusza moja drzemie,

Lękliwie się chwieje na czubkach palców.

O, moja dusza była lasem;

Palmy rzucały cień,

Na gałęziach kołysała się miłość.

Pociesz mą duszę w jej drzemaniu.

Przełożyła
Wanda Markowska