Kształt

Dziewczęce twoje ruchy i postać dziewczęca —

wabią mnie Twoje słowa — myśl Twoja przynęca.

Wiatr Cię przywiał ku sercu w dożynkowym darze —

czar Twój jest jako morze, tonę w Twoim czarze.

Dźwięk dawno zagubiony, zapomniane słowo

wyrasta i na słońcu wiośnieje na nowo —

Słowo, którego wargi wyszeptać się boją,

ma Twój zapach, Twe ciepło i postać ma Twoją —

i ma kształt najcudniejszy: dziewczęcego ciała

omdlałego w pożarze jak w skwar lilia biała.