Czym jest miłość

Płomieniem który posiadł drewnianą chatę — pijanym

pocałunkiem wgryzł się w głąb strzechy.

Piorunem — który kocha wysokie drzewa — wodą

uwięzioną płasko — wyzwalaną przez niesyty wolności wiatr.

Włosami sosny — gładzonym jego ręką — włosami

rozśpiewanymi w szaloną wdzięczną pieśń.

Ciemną głową topielicy — która palce rozsnuła

w poprzek fali — a uśmiech dała nieżywemu słońcu.

Wyciągnięta na brzeg — płakała długo i nie wyschła

aż dotąd póki smutni ludzie nie zakopali jej w ziemi.

Płomieniem.