Wiersz miłosny Heinricha Heinego pod tytułem Długiej miłości chwile minione

Długiej miłości chwile minione

Długiej miłości chwile minione

Dziś ledwie pomnim — oboje smutni —

Gdyśmy się bawiąc "w męża i żonę"

Nie znali jednak swarów i kłótni.

Czas nam upływał w ciągłej ochocie,

W ciągłych uściskach, w ciągłej pieszczocie.

Lecz raz w zabawie biegając gajem

Ukryliśmy się tak wyśmienicie,

Żeśmy się odtąd darmo nawzajem

Poszukiwali przez całe życie.

Przełożył
Adam Mieleszko-Maliszkiewicz