Wiersz miłosny Heinricha Heinego pod tytułem Udhra
Udhra
Heinrich Heine
Przechadzała się codziennie
Urocza córka sułtana
Wieczorami u fontanny,
Kędy pluszcza białe wody.
Codziennie młody niewolnik
Stał o zmroku przy fontannie,
Kędy pluszcza białe wody,
Każdego wieczoru bledszy.
Aż przystąpiła do niego
Księżniczka z prędkimi słowy:
"Powiedz zaraz imię swoje,
Swej ziemi, swego plemienia".
Odpowiedział: "Imię moje
Mohammed, jestem z Jemenu,
Z pokolenia Udhra, które
Umiera, kiedy pokocha".
Przełożył z niemieckiego
Robert Stiller