Wiersz miłosny Heinricha Heinego pod tytułem Udhra

Udhra

Przechadzała się codziennie

Urocza córka sułtana

Wieczorami u fontanny,

Kędy pluszcza białe wody.

 

Codziennie młody niewolnik

Stał o zmroku przy fontannie,

Kędy pluszcza białe wody,

Każdego wieczoru bledszy.

 

Aż przystąpiła do niego

Księżniczka z prędkimi słowy:

"Powiedz zaraz imię swoje,

Swej ziemi, swego plemienia".

 

Odpowiedział: "Imię moje

Mohammed, jestem z Jemenu,

Z pokolenia Udhra, które

Umiera, kiedy pokocha".

Przełożył z niemieckiego
Robert Stiller