Wiersz miłosny Jakuba Teodora Trembeckiego pod tytułem Motivum do lubienia damy
Motivum do lubienia damy
Jakub Teodor Trembecki
Lubić Joannę, i nie lada jako,
Lubić potrzeba dla tego czworako:
Wprzód, że jest nimfa grzeczna, urodziwa,
Przez co jej służy chęć moja życzliwa.
Potem, że stamtąd swoje wiedzie plemię,
Z dawna lubelską, gdzie Lech osiadł ziemię.
Po trzecie, że herb, przodkom jej nadany
Za ich odwagi, Lubicz jest nazwany.
Po czwarte, że to kochania jej zyskiem:
Śmierci nie daje, co świadczy nazwiskiem.
Nadto ma jeszcze skryty magnes taki,
Przy którym pierwsze niemal idą w braki,
Lecz tej nie powiem przed nią tajemnicy,
Dokąd nie będziem pospołu w świątnicy.