Wiersz miłosny Jana Brzękowskiego pod tytułem Niedokończenie

Niedokończenie

Tu wejdziesz nie pytany o drogę

nie zważając że miejsce na skraju przepaści

 

to płaskość życia toczy się kolisto

rezerwat przyszłości do którego wejścia —

 

dziewczęta z nieba błękitem we włosach

z plamami atramentu na przydługich palcach

z uśmiechem siostry blado wplecionym w widzialność

— — — — — — — — — — — — — — — — — — 

W żeńską rozwartość krateru

ogienno

opada ciężki popiół słów.