Do Reiny

Królewno moja (wszak cię też tak zową),

Iż się nie mogę zobopólną mową

Umawiać z tobą, rad i nierad muszę

Zlecić to pismu, a tym cieszyć duszę

Swą jakakolwiek, tusze jednak sobie,

Że ta moja chuć będzie wdzięczna tobie.

Szczęśliwa karto — ciebie ona swymi

Piastować będzie rękoma ślicznymi,

Ciebie obejźrzy wdzięcznym okiem swoim;

A ocz podobno próżno drudzy stoim;

Ty tak możesz być szczęsna, że cię swymi

Wdzięcznie całuje usty różanymi.

Gdzież to człowiek mógł należć jakie czary,

Żeby się umia łprzewirzgnąć w swe dary?