Wiersz miłosny Jerzego Lieberta pod tytułem Kochanie
Kochanie
Jerzy Liebert
Miód nieba sącząc wonny na duszy słoneczność —
W oczach Twych smutek widzę, a w smutku tym — wieczność.
I różę obejmując, i płat, i dno całe,
Płatem mi usta Twoje, piersi dnem mi białe.
Wnętrze lilij, które skrzydłami osłania
Motyl, jest jak kochanie błękitne — kochania.
I patrząc w nie, oczami Twe ścigam źrenice —
Dwa z szafiru jeziora i dwie tajemnice.
[lipiec 1923]