Do H*** Wezwanie do Neapolu

(Naśladowanie z Goethego)

Znasz-li ten kraj,

gdzie cytryna dojrzewa,

Pomarańcz blask

majowe złoci drzewa?

Gdzie wieńcem bluszcz

ruiny dawne stroi,

Gdzie buja laur

i cyprys cicho stoi?

Znasz-li ten kraj?

Ach, tam, o moja miła!

Tam był mi raj,

pókiś ty ze mną była!

Znasz-li ten gmach,

gdzie wielkich sto podwoi,

Gdzie kolumn rząd

i tłum posągów stoi?

A wszystkie mnie

witają twarzą białą:

Pielgrzymie nasz,

ach, co się z tobą stało!

Znasz-li ten kraj?

Ach, tam, o moja miła!

Tam był mi raj,

pókiś ty ze mną była!

Znasz-li ten brzeg,

gdzie po skalistych górach

Strudzony muł

swej drogi szuka w chmurach?

Gdzie w głębi jam

płomieniem wrą opoki,

A z wierzchu skał

w kaskadach grzmią potoki?

Znasz-li ten kraj?

Ach, tu, o moja miła!

Tu byłby raj,

gdybyś ty ze mną była!

Neapol, 1829 r.

Przełożył
Adam Mickiewicz