Wiersz miłosny Józefa Jedlicza pod tytułem Na liściu pisać muszę

Na liściu pisać muszę

Na liściu pisać muszę słowa miłości słodkie,

Gdy szczęście lśni w błękicie, a dusza zgon przeczuwa —

Na liściu osnuć muszę me sny jak usta wiotkie,

Jak pająk senną bielą wiosenny kwiat osnuwa.

 

I wierzyć, wierzyć muszę, że błękit ten i słońce

Moja wielka tęsknica wyłoniła z nicości —

Że tę zieleń i kwiaty, te kwiaty śpiewające

Rodzi co dzień bezkreśny żar mej cichej miłości...