Miła marzy, idąca ku mnie:

Mój Miły mnie miłuje — i ma piękną duszę...

A przeto jestem piękna! — przetom jest szczęśliwa:

Oblubienica słodka! — — Tęsknota porywa

Moje serce ku niemu — ku niemu iść muszę!...

Ma dwoje ócz głębokich — — Potworne katusze

Stwarzają mym pragnieniom — i nasyceń żniwa... !

Mój Miły mnie miłuje — i ma piękną duszę...

A przeto jestem piękna! — przetom jest szczęśliwa...

Idę ku niemu dumna, królowa i — w skrusze...

Idę pełna ociągań i idę skwapliwa...

Trwożę się, że mi wszystkie z ust kwiaty pozrywa —

I, że wszystkie pozrywa, w tajnym sercu tuszę...

Mój Miły mnie miłuje — i ma piękną duszę...