Wiersz miłosny Julesa Laforgua pod tytułem Estetyka

Estetyka

Stateczne damy, panny schludne,

Różne mijałem w życiu panie,

Te całkiem łatwe i te trudne;

Takie wyrażę o nich zdanie:

 

Więc kwiaty w różnym to przebraniu;

Minę wyniosło-smutną mają,

Głuche na nasze są wołania,

My się szarpiemy, one trwają.

 

Nic ich nie bierze, nie obraża,

Byleby sławić ich urodę,

Byleby rzężąc im powtarzać,

Że, używane, wciąż są młode.

 

Co tam przysięgi, sakramenty,

Ssijmy z nich to, co nam dać mogą,

Respekt im raczej obojętny,

Oczy gdzieś patrzą w dal złowrogą.

 

Bez złudzeń rwijmy i bez dramy

Te kwiaty, co z różami zwiędną.

I ćwiczmy, cóż ćwiczmy te gamy,

Bo istnieje tylko to jedno.

Przełożył Jerzy Lisowski