Wiersz miłosny Julii Hartwig pod tytułem Odbicie
Odbicie
Julia Hartwig
Przejrzała się w liściu
O lustro kwiatów lśniący liść
Przejrzała się w niebie
O lustro ziemi niebo czarną chmurą podbite
Przejrzała się w dłoni
O dłoni lustro przyszłości wyrocznio
Przejrzała się w ogniu
i zobaczyła jego twarz falującą
oddechem żaru
Przejrzała się w jego łzie
i chwyciła ją noc za kolana omdlałe
upadła w cień