V

Żyjmy, ma Lesbio, i kochajmy.

Gderanie starców zbyt surowych

Tak ceńmy jak grosz jeden marny.

Słońca zachodzić, wschodzić mogą,

Dla nas gdy zgaśnie światło krótkie —

Noc nieskończona do przespania.

Daj mi więc tysiąc pocałunków,

Sto potem, tysiąc i sto znowu

I jeszcze tysiąc i sto jeszcze.

Potem po wielu znów tysiącach

Zgubmy się w liczbach, by nie wiedzieć

Lub by ktoś zły zazdrościć nie mógł

O pocałunkach wiedząc tylu.

Przełożył Jerzy Ciechanowicz