Wiersz miłosny Kazimiery Iłłakowiczówny pod tytułem Chmury

Chmury

Ach, jak chmury niziutko stoją!

Kocham cię, lecz nie będę twoją...

Kocham cię, serce we mnie broczy...

Niech nie patrzę dłużej w twoje oczy!

 

Chmury wiszą z mgłą po połowie,

Bóg — za nimi, nikt się nie dowie...

Nic nie czuję, nie wiem, nie słyszę,

usta twe coraz bliższe, bliższe...